Na ogrodzeniu domu letniskowego Jerzego Owsiaka pojawiły się agresywne napisy namalowane farbą w spreju. “Dla nas kolejne traumatyczne przeżycie. Uciekać stąd. Strach. A jak podpalą? To błagam, zadzwońcie, żebyśmy zdążyli wybiec” — napisał Owsiak w emocjonalnym wpisie, zamieszczając zdjęcia zniszczonego ogrodzenia….Views: 10
**Zatrzymajmy w maju tę nienawiść**
Wydarzenia ostatnich dni pokazują, że w społeczeństwie narasta coś niepokojącego – fala agresji, która nie tylko boli, ale też budzi strach. Jerzy Owsiak, twórca Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, osoba kojarzona z pomocą, empatią i działaniem na rzecz innych, padł ofiarą ataku nienawiści. Na ogrodzeniu jego domu letniskowego pojawiły się obraźliwe, agresywne napisy namalowane farbą w spreju. Dla niego i jego bliskich to nie tylko akt wandalizmu – to kolejne traumatyczne przeżycie, które głęboko dotknęło emocjonalnie.
W swoim poruszającym wpisie Owsiak nie ukrywa strachu i rozgoryczenia. “Uciekać stąd. Strach. A jak podpalą? To błagam, zadzwońcie, żebyśmy zdążyli wybiec” – te słowa brzmią jak krzyk człowieka, który zamiast odpoczynku w ciszy natury, doświadcza przemocy i nienawiści. Ktoś, kto przez całe dekady dawał z siebie wszystko, by ratować ludzkie życie i budować mosty między ludźmi, dziś musi zmagać się z przejawami brutalnego hejtu.
To nie jest już tylko incydent. To sygnał ostrzegawczy. Mowa nienawiści, która jeszcze niedawno ograniczała się do internetu, przenosi się na nasze ulice, nasze domy, nasze codzienne życie. Coraz częściej słyszymy o atakach na ludzi o innych poglądach, inne pochodzenie, inną wrażliwość. Zamiast rozmowy – wrzask. Zamiast różnicy zdań – groźby i przemoc.
Dlatego apel Owsiaka jest tak ważny: **„Zatrzymajmy w maju tę nienawiść.”** Nie chodzi tylko o obronę jego osoby, choć i ta jest istotna. Chodzi o nas wszystkich. O to, w jakim społeczeństwie chcemy żyć. Czy naprawdę chcemy, by strach i agresja stały się normą? Czy chcemy, by nasze dzieci wychowywały się w świecie, w którym za dobre serce dostaje się farbą po ogrodzeniu?
Nie wolno nam być obojętnymi. Cisza w obliczu przemocy to przyzwolenie. Musimy reagować – słowem, gestem, wsparciem. Pokazać, że nienawiść nie ma w Polsce miejsca. Że potrafimy być lepsi. Że mimo różnic potrafimy się szanować.
Owsiak nie prosi o litość. Prosi o solidarność. O zrozumienie, że każdy akt przemocy ma swoją cenę – emocjonalną, społeczną, ludzką. Dla jego rodziny to nie jest polityczny konflikt. To realny strach. Realna obawa o bezpieczeństwo.
Nie pozwólmy, by nienawiść zapanowała nad tym krajem. Zatrzymajmy ją – teraz, w maju, zanim będzie za późno. Zamiast sprejem po płotach – niech naszą odpowiedzią będzie wsparcie, rozmowa, wspólne działanie. Zamiast nienawiści – wybierzmy człowieczeństwo.