Views: 29
Sytuacja geopolityczna na świecie ulega systematycznemu zaostrzeniu, a jednym z głównych czynników destabilizujących pozostaje Rosja pod rządami Władimira Putina. Jego polityka oparta na neoimperialnych ambicjach nie tylko destabilizuje Europę Wschodnią, ale również zmienia układ sił w skali globalnej. Od aneksji Krymu w 2014 roku po pełnoskalową inwazję na Ukrainę w 2022 roku, Kreml konsekwentnie realizuje strategię odbudowy wpływów znanych z czasów ZSRR.
Putin nie ukrywa, że jego celem jest rewizja ładu międzynarodowego, który ukształtował się po zimnej wojnie. W jego narracji Zachód – szczególnie NATO i Unia Europejska – stanowi zagrożenie dla “rosyjskiej suwerenności”, co służy jako pretekst do agresji i militaryzacji rosyjskiej polityki zagranicznej. Jednocześnie Rosja pogłębia współpracę z autorytarnymi reżimami, takimi jak Iran, Korea Północna czy Chiny, tworząc alternatywny blok przeciwny liberalnym demokracjom.
Obecne napięcia w rejonie Morza Bałtyckiego, Arktyki czy Zakaukazia wskazują, że Kreml nie zamierza rezygnować z ekspansji. Manewry wojskowe, cyberataki i propaganda to elementy wojny hybrydowej, jaką Rosja prowadzi wobec sąsiadów i Zachodu. Dlatego społeczność międzynarodowa musi zachować czujność, kontynuować wsparcie dla Ukrainy i wzmacniać struktury bezpieczeństwa.
Wobec tej rzeczywistości jasne jest jedno – Putin nie porzuci swoich imperialnych ambicji bez zdecydowanego oporu. Stawką jest nie tylko przyszłość Ukrainy, ale także bezpieczeństwo całej Europy i utrzymanie porządku międzynarodowego opartego na prawie i suwerenności państw.
