..Przesłuchanie było długie i wyczerpujące. Od samego początku czułem narastające napięcie – sala była duszna, a spojrzenia wszystkich skierowane tylko na mnie. Pytania padały jedno po drugim, niektóre zaskakujące, inne wręcz podchwytliwe. Musiałem się skupić, by odpowiadać precyzyjnie i nie popełnić żadnego błędu. Czas płynął wolno, a każda minuta zdawała się trwać wieczność. W pewnym momencie zacząłem odczuwać zmęczenie – zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Mimo to nie mogłem dać po sobie poznać znużenia. Każda odpowiedź była analizowana, każde słowo mogło zostać użyte przeciwko mnie. Miałem wrażenie, że to niekończący się test mojej pamięci, nerwów i opanowania.
Po kilku godzinach przesłuchania czułem się całkowicie wyczerpany. Gdy wreszcie opuściłem pokój, odetchnąłem z ulgą. Mimo zmęczenia towarzyszyła mi też ulga – zrobiłem wszystko, co mogłem, by odpowiedzieć szczerze i rzeczowo. Mam nadzieję, że moje zeznania zostaną właściwie zrozumiane i ocenione. Takie doświadczenie z pewnością pozostanie w mojej pamięci na długo. Było to nie tylko sprawdzian mojej wiedzy i pamięci, ale także ogromny wysiłek emocjonalny.