“Potem wzięła się za Dudę” – to zdanie może sugerować zwrot akcji lub moment, w którym ktoś zaczął krytykować, konfrontować lub komentować działania prezydenta Andrzeja Dudy. W kontekście polskiej sceny politycznej, takie sformułowanie mogłoby pojawić się np. w relacji z debaty publicznej, wywiadu, wystąpienia politycznego lub satyrycznego programu.
Nie jest tajemnicą, że Andrzej Duda jako prezydent budzi skrajne emocje – zarówno pozytywne, jak i negatywne. Jego decyzje, sposób komunikacji oraz relacje z rządem i partią rządzącą były wielokrotnie przedmiotem ostrych ocen. Jeśli więc jakaś postać publiczna – dziennikarka, polityk opozycji, artystka czy aktywistka – „wzięła się za Dudę”, oznacza to najprawdopodobniej, że otwarcie wyraziła krytykę wobec jego działań lub postawy. Może chodzić o konkretne decyzje, jak podpisanie kontrowersyjnych ustaw, brak reakcji na naruszenia praworządności, czy też zbyt bliskie związki z obozem władzy, które – według krytyków – podważały konstytucyjną niezależność urzędu prezydenta.
Taka krytyka mogła być również formą szerszego sprzeciwu wobec stylu sprawowania władzy w Polsce. Nierzadko osoby publiczne decydują się na mocniejsze słowa lub gesty, by zwrócić uwagę opinii publicznej i pobudzić debatę. W Polsce, gdzie polityka często wzbudza duże emocje, tego typu sytuacje są nieuniknione i stają się częścią codziennego dyskursu medialnego.
„Wzięcie się za Dudę” może zatem symbolizować nie tylko osobisty atak, ale także ważny akt odwagi cywilnej czy obywatelskiego sprzeciwu.