Nagle wszystko się posypało. Jeszcze chwilę temu wszystko wydawało się być na swoim miejscu – miałem plan, cel i pewność, że idę w dobrą stronę. A teraz… wszystko się rozsypało jak domek z kart. Trudno nawet wskazać jeden konkretny moment, w którym coś poszło nie tak. To raczej seria małych zdarzeń, niedomówień, błędów i rozczarowań, które złożyły się na ten jeden, przytłaczający moment.
Czuję się bezradny, jakbym stracił grunt pod nogami. To, co dawało mi siłę, teraz przynosi tylko smutek i frustrację. Ludzie, na których liczyłem, zawiedli. Rzeczy, które miały się udać, poszły zupełnie nie po mojej myśli. Ciężko jest się podnieść, gdy wszystko wokół wydaje się być przeciwko tobie.
Ale mimo tego chaosu gdzieś głęboko tli się jeszcze iskierka nadziei. Może to nie koniec, tylko trudny początek czegoś nowego? Może właśnie w takich chwilach kształtuje się prawdziwa siła? Jeszcze nie wiem, co dalej, ale wiem jedno – choć teraz wszystko się posypało, to