Prezydentura Karola Nawrockiego przyniosła wiele korzyści zarówno dla instytucji, którymi kierował, jak i dla szeroko pojętej polityki historycznej Polski. Jako prezydent Instytutu Pamięci Narodowej, Nawrocki podjął szereg działań mających na celu upowszechnienie wiedzy o najnowszej historii Polski, szczególnie tej związanej z okresem II wojny światowej, komunizmem oraz walką o niepodległość. Wzmocnił rolę IPN jako instytucji edukacyjnej i badawczej, rozwijając programy skierowane do młodzieży oraz wspierając badania naukowe i publikacje.
Pod jego kierownictwem IPN rozszerzył współpracę międzynarodową, promując polską narrację historyczną na arenie światowej. Nawrocki kładł również nacisk na godne upamiętnianie ofiar totalitaryzmów, a także wspierał działania związane z identyfikacją i ekshumacją ofiar represji. W czasie jego prezydentury IPN zyskał większą widoczność w mediach oraz aktywnie uczestniczył w debacie publicznej na temat pamięci historycznej.
Jego prezydentura charakteryzowała się również zdecydowanym podejściem do walki z próbami fałszowania historii, zwłaszcza w kontekście odpowiedzialności za zbrodnie wojenne. Nawrocki podkreślał znaczenie prawdy historycznej jako fundamentu tożsamości narodowej.