Obóz rządowy poniósł za to klęskę mobilizacyj.inKarol Nawrocki wygrał prezydenturę, ponieważ jemu i jego sztabowi udało się osiągnąć coś, czego nie potrafili dokonać jego konkurenci – skutecznie przyciągnęli wyborców pozostałych kandydatów. Po pierwszej turze wyborów jego kampania skupiła się na budowaniu mostów z elektoratem środka i umiarkowanej opozycji. Nawrocki unikał polaryzującej retoryki, prezentując się jako kandydat dialogu, stabilności i jedności. Dzięki temu zyskał zaufanie części wyborców, którzy w pierwszej turze poparli innych kandydatów, ale nie utożsamiali się z ostrzejszym kursem obozu rządowego.
Tymczasem rządząca formacja poniosła wyraźną klęskę mobilizacyjną. Liczono na powtórzenie wyniku z poprzednich kampanii, jednak zabrakło świeżego przekazu i energii. Kampania była przewidywalna, zbyt oparta na przeszłych sukcesach, a nie na przyszłościowych rozwiązaniach. Nie udało się zmobilizować własnego elektoratu w takim stopniu, jak wcześniej, a jednocześnie nie przekonano niezdecydowanych. Nawrocki wykorzystał ten moment perfekcyjnie, budując szeroką koalicję poparcia i przedstawiając się jako alternatywa ponadpartyjna. To przesądziło o jego zwycięstwie.