Dziesięć minut, które zmieniło wszystko Anna, dwudziestodwuletnia studentka z Bristolu, miała wrócić do Polski na wakacje. Spakowana i pełna entuzjazmu, wybiegła z akademika na lotnisko. Niestety, przez opóźniony autobus i korek na drodze, dotarła do bramki dziesięć minut po jej zamknięciu. Lot odleciał bez niej. W pierwszej chwili była zdruzgotana — płakała, denerwowała się, wyrzucała sobie brak punktualności. Jednak już kilka godzin później wszystko nabrało nowego znaczenia. W wiadomościach pojawiła się informacja: samolot, którym miała lecieć, rozbił się tuż po starcie z powodu awarii technicznej. Nikt nie przeżył. Szok, niedowierzanie, a potem głęboka wdzięczność zalały Annę. Dziesięciominutowe spóźnienie, które wydawało się tragedią, okazało się cudem. Jej życie zmieniło się diametralnie — zrozumiała, jak kruche i nieprzewidywalne może być istnienie. Przestała się przejmować drobnostkami, zaczęła bardziej doceniać każdą chwilę. Dziś, kilka lat później, Anna opowiada swoją historię innym jako przypomnienie, że czasem to, co wydaje się największym nieszczęściem, może okazać się darem. Dziesięć minut. Tyle wystarczyło, by los odmienił jej życie na zawsze.