Być zwyciężonym i nie ulec to zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na laurach to klęska – powiedział Marszałek Piłsudski. Polityka to kapryśna Pani. Przekonał się o tym najlepiej Rafał Trzaskowski, który włożył przecież ogromny wysiłek w tę kampanię. I za ten wysiłek mu dziękuję. Niestety jak mówił św. Augustyn „dobrze biegniesz, ale poza drogą”. Ten cały wysiłek był włożony w to, aby przekonać społeczeństwo, iż jest najlepszy. On przekonywał, że jest najlepszy, a Nawrocki przekonywał, że jest polski. Popierając na jesieni zeszłego roku Radka Sikorskiego w prawyborach (ileż mi się dostało za to gorzkich słów) nie robiłem tego z powodu mojej wieloletniej przyjaźni z Radkiem tylko z powodu tego, że zarówno osobowościowo jak i brakiem wychylenia progresywnego Radek Sikorski miał większe szansę sięgnąć po elektorat środka, którym to elektoratem wygrywa się wybory. Przegraliśmy wówczas prawybory, ale bardzo lojalnie wsparliśmy Trzaskowskiego. Niestety to zadanie, aby z najbardziej progresywnego kandydata Koalicji Obywatelskiej zrobić kogoś komu zaufa ponad połowa jak zawsze konserwatywnej Polski, okazało się niemożliwe do realizacji. To że wynik tych wyborów był bardzo wyrównany wynika z tego, że Karol Nawrocki okazał się człowiekiem, który ma bardzo wiele trupów w szafie. Z każdym innym kandydatem PiS moim zdaniem mogłoby być jeszcze gorzej. Trzaskowski nie przegrał wyborów dlatego, że udawał iż nie jest sobą, jak będzie głosić lewica (która z tych wyborów wychodzi zupełnie potrzaskana). Trzaskowski przegrał bo Polacy nie chcą tej agendy, którą ma do zaproponowania warszawska progresywna elita. I im prędzej to zrozumiemy, tym lepiej. Co dalej? Jak napisałem na początku: polityka to kapryśna Pani….